พลตรี โมฮัมเหม็ด ไซอัด บาร์รี (โซมาลี: Maxamed Siyaad Barre; อาหรับ: محمد سياد بري‎; เกิด 6 ตุลาคม 6 พ.ศ. 2462 – ถึงแก่กรรม 2 มกราคม พ.ศ. 2538) เป็นเผด็จการทหาร[1][2]และประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐประชาธิปไตยโซมาลีตั้งแต่ พ.ศ. 2512 - พ.ศ. 2534 ในช่วงการปกครองของเขาเขาอ้างว่าตัวเองเป็น Jaalle Siyaad ("สหายไซอัด")[3]บาร์รีเป็นผู้นำคณะผู้ยึดอำนาจการปกครอง ที่เข้ามาสู่อำนาจหลังการรัฐประหารในปีพ.ศ. 2512 กล่าวว่าจะปรับเปลี่ยนเป็นสังคมนิยมเชิงวิทยาศาสตร์ซึ่งเป็นความต้องการของประเทศโซมาเลีย ซึ่งก่อให้เกิดการเข้ามาอย่างหนักของวัฒนธรรมจีน อาสาสมัครแรงงานเก็บเกี่ยวและการปลูกพืช และการสร้างถนนและโรงพยาบาล เกือบทุกอุตสาหกรรม ธนาคารและธุรกิจที่ได้รับการแปรรูปกิจการเป็นของรัฐและสหกรณ์การเกษตรได้รับการส่งเสริม รัฐบาลห้ามไม่ให้มีการนิยมเผ่าพันธุ์และเน้นความจงรักภักดีต่อหน่วยงานกลาง ได้มีการปฏิรูปภาษาโซมาลีใหม่ ยังถูกนำมาใช้ การแพร่กระจายภาษาใหม่และวิธีการและข้อความของการปฏิวัติ โรงเรียนมัธยมถูกปิดในปีพ.ศ. 2517 และนักเรียน 25,000 คนที่อายุ 14-16 ปีและเพิ่มทหารอีก 3,000 นายและพนักงานราชการพลเรือนถูกส่งไปยังพื้นที่ชนบทเพื่อให้ความรู้แก่ญาติพี่น้องชนร่อนเร่[4]หลังจาก 20 ปีของการปกครองโดยทหาร คณะปฏิวัติสูงสุดของบาร์รี ก็ถูกบังคับให้ออกจากอำนาจในช่วงปีพ.ศ. 2533 โดยรัฐบาลของกลุ่มต่อต้านติดอาวุธ เขาเสียชีวิตในการเนรเทศทางการเมืองในปีพ.ศ. 2538 แต่ถูกส่งกลับไปยังโซมาเลียและฝังในภูมิภาคท​​ี่บ้านของเขา